Het kompas
Aan boord van de 4Recovery staat een prachtig, ouderwets Sestrel Moore-kompas. Terwijl ik het aan het schilderen en opknappen ben, bedenk ik hoe dit kompas symbool staat voor mijn eigen levensreis. Jarenlang dobberde ik stuurloos rond, zonder richting, zonder doel. Het verdoven en vluchten van pijn was lange tijd mijn enige houvast.
Maar zonder kompas kun je eindeloos ronddwalen op een oceaan, omringd door de golven, zonder echt vooruit te komen. Voor mij begon herstel pas echt toen ik een nieuwe koers durfde te kiezen. Een richting waarin niet verdoving, maar het beantwoorden van de soms onmogelijke vraag: Wat geeft mij zin? het doel werd.
Het kompas herinnert me eraan dat richting en het uitzetten van een koers essentieel is, niet alleen op zee, maar ook in het leven. Herstel vraagt aan mij om keuzes, om het durven varen naar onbekende horizonten, zelfs als de bestemming nog niet helemaal helder is. Het helpt me verbonden te blijven met mezelf, met anderen en met iets groters dan ikzelf.
Net zoals ik het Sestrel Moore-kompas nieuw leven inblaas, doe ik dat ook met mijn eigen verhaal. Want een goed kompas zorgt ervoor dat je je koers behoudt, niet verdwaalt, je niet strandt of de rotsen raakt van een vreemde kust.
Reactie plaatsen
Reacties